همشهری آنلاین-حمیدرضا رسولی: زمین خاکی راه‌آهن تا چند نسل فوتبالیست‌های نخبه‌ای را به فوتبال تهران معرفی کرد، اما امیر ابوطالب، پیشکسوت فوتبال تهران و بازیکن سابق راه‌آهن، معتقد است عنوان نخستین زمین خاکی فوتبال را باید به زمین خاکی دیگری داد که حوالی پارک‌شهر بود. او می‌گوید: «یک دهه قبل از اینکه کمپ آمریکایی‌ها را به زمین فوتبال تبدیل کنیم، زمین خاکی کوچکی حوالی پارک‌شهر تهران بود که اسم آن را گذاشته بودند زمین سنگلج و حمید شیرزادگان در همین زمین، فوتبال را شروع کرد.»
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
تولد زمین‌های خاکی فوتبال در فاصله سال‌های ۱۳۰۰ تا ۱۳۱۰ برای تهرانی‌ها حکم کیمیا را داشته است. تا قبل از سر و شکل گرفتن زمین سنگلج، جوان‌های محدوده بازار تهران عملاً جایی برای تخلیه هیجاناتشان نداشتند و به همین خاطر زمین خاکی سنگلج در کمترین زمان ممکن به مهم‌ترین کانون فوتبالی تهران تبدیل شد. ابوطالب می‌گوید: «سنگلج در آن سال‌ها یک سالن محقر بوکس داشت که جوان‌های تهرانی به آنجا می‌رفتند و بوکس تمرین می‌کردند اما وقتی بچه‌های سنگلج و درخونگاه دست به دست هم دادند و زمین خاکی حوالی پارک‌شهر جان گرفت، معادلات تغییر کرد و فوتبال به دغدغه اصلی بسیاری از جوان‌های تهرانی تبدیل شد.»
فوتبال بازی کردن بچه‌های سنگلج در زمین خاکی مثل توپ ترکید و همه شهر صدایش را شنیدند. بعد از این ماجرا، نهضت ساخت زمین‌های خاکی در محله‌های تهران به راه افتاد و طولی نکشید که هر محله یک زمین خاکی فوتبال داشت.
ابوطالب، تولد زمین خاکی سنگلج را نقطه شروعی برای فوتبال پایتخت می‌داند: «خیلی‌ها راه‌آهن را نخستین زمین خاکی تهران می‌دانند که تصور باطلی است. همان زمین خاکی حوالی پارک‌شهر نخستین زمین خاکی بود که جوان‌های تهرانی در آن فوتبال بازی کردند. بعد از رونق گرفتن فوتبال در سنگلج، جوان‌های محله‌های مختلف تهران دست به دست هم دادند و برای خودشان یک زمین خاکی دست و پا کردند. به طور مثال، برادران حببیی زمین چهارصد دستگاه را سامان دادند. دولت و شهرداری هیچ سهمی در این ماجرا نداشتند و همه زمین‌های خاکی با اتحاد و همدلی بچه‌محل‌ها شکل گرفت.»
نظر شما